|
W archipelagu wysp-esejów znajdujemy tyle barwności, uroku, poezji, zamyśleń
i zasadniczych pytań ze świata sztuki, którą wieki pokryły patyną
tajemniczości, że budzimy się jakby w nowym świecie bez kłamstwa, obłudy,
chamstwa o wiele mądrzejsi i lepsi. Alicja Grajewska (ps. Krzysztof
Narutowicz) napisała w pierwszej książkowej biografii Łysiaka:
„Uznaje tylko wyspy zaczarowane. Tam już wszystko wolno. Chwyta każdą szansę
wtajemniczenia, każdą artystyczną przygodę porywa w swoją prywatność
lubieżnym i drapieżnym gestem (...) To niesłychanie atrakcyjnie — żyć w
innym wymiarze, w wymiarze przygody i piękna, jak duch przenikać przez ślepe
mury tak zwanej rzeczywistości, wchodząc w czarowny sen”.
TYTUŁOWE WYSPY:
1. Dziewczęta z łódeczką (rzecz o Pablo Picasso)
2. Pozłacane symbole klęski (Wenecja wczoraj i dziś)
3. Il Palio („Contrady”, konie i wyścigi)
4. Gladiatorzy Układu (O św. Franciszku z Asyżu i Savonaroli)
5. Błogosławiona cisza monasterów (O najpiękniejszym klasztorze we
Włoszech, Orvieto)
6. Miasta umierają jak bogowie (O miastach pod wodą i na szczytach
gór)
7. Kamienny Feniks na Monte Cassino (Dzieje Monastyru na górze Monte
Cassino)
8. Zaułek Doria (Maleńka polska wysepka w Rzymie)
9. Kalekie Madonny (Szaleńcy i geniusze, czyli o twórcach i
niszczycielach sztuki)
10. Półnaga królewna z marmuru (O pięknej siostrze Napoleona
Bounaparte)
11. Biały archipelag Canovy (Spotkania z dziełami wielkiego
rzeźbiarza)
12. Opowieść o „neapolitańskim Wersalu”, o synu karczmarza i o tym, jak
się umiera na stojąco (Syn oberżysty Murat, królem Neapolu)
13. Mafioso (O archeologu alternatywnym)
14. Cień arcymaga (O awanturniku Cagliostro z Palermo)
15. Świątynia autostrady Słońca (Dzieła architektury monumentalnej)
16. Bergamski konfesjonał (Perełki Bergamo)
17. „Czas jest architektem — człowiek tylko murarzem”
(Sztuka
Renesansu)
18. Krajobrazy bólu i śmiech Salome (O skarbach Pinakoteki Brera)
19. Nóż Leonarda (Leonardo da Vinci i jego twórczość)
„Partir c’est mourir un peu”. Lecz moje pożegnanie nie
oznacza
śmierci moich zaczarowanych wysp. Wędrówka nimi nie ma końca i pewnie go
nie znajdzie, gdzież bowiem jest kres fascynacji? Miłość karmiona
wspomnieniami bywa silniejsza od właśnie przeżywanej- tymi słowami autor urywa wędrówkę po swoich wyspach czarownych.... |
