I
RUNDA ( MIRAŻ INDYJSKI)
To pierwsze rozdanie kart, zaczęło się od zdobycia przez Francuzów wyspy
Malty., newralgicznego punktu szlaku wschód-zachód, aby przetrzeć szlak i
przygotować w Syrii i Persji bazy do ataku na Indie.
II RUNDA (KRUCJATA UWIEDZIONYCH DZIECI)
Ta druga runda trwała pięć lat przygotowań, a jej rozstrzygnięcie nastąpiło
pod Austerlitz, 2 grudnia 1805 roku. Armia rosyjska rozbita została w pył, a
jeden z graczy, car ledwo uszedł niewoli.
III RUNDA (W KRZYKU PŁONĄCEGO BOCIANA)
Przyszła szybko, bo już w 1807 roku i trwała pół roku. Mówiono o niej, że
była „pierwszą wojną polską Napoleona”. Car Aleksander nie miał już czym
grać, więc rozpoczęły się przygotowania do pertraktacji.
IV RUNDA (POZŁACANY PROM)
Czwarta runda cesarskiego pokera była najkrótsza - trwała zaledwie
szesnaście dni - ale była za to najłagodniejsza i toczyła się w
przyjemniejszej atmosferze. Stolik ustawiono w Tylży nad Niemnem.
V RUNDA (W ZATRUTYM OGRODZIE AMORA)
Czwarta runda była ostatnią, którą „bóg wojny” wygrał. Ta piąta, w której
figurami byli szpiedzy różnej maści i autoramentu była właściwie rundą
dodatkową, najdłuższą, bo trwającą cały czas, od początku do końca
cesarskiego pokera.
VI RUNDA (O „ZAJĄCU, KTÓRY DOSTAŁ ŚRUTEM W ŁEB” I OKAZAŁ SIĘ
LISEM)
Szpiegostwo i miłość, były tylko chwastami w grze. Ponad nie wyrastały dwa
drzewa polityki, z cesarskimi pniami i one były naturą szóstej rundy pokera
granego przez tych mocarzy.
VII RUNDA (TEST MATRYMONIALNY)
Teraz z każdym dniem robiło się goręcej. Po ogłoszeniu przez Napoleona w
specjalnym memoriale celu konfrontacji, jakim była odbudowa Królestwa
Polskiego, przystąpił do koncentracji Wielkiej Armii i 9 maja 1812 roku
wyruszył na wschód - na wojnę.
VIII RUNDA (TAŃCOWAŁY DWA MICHAŁY NA BALU KRÓLOWEJ ŚNIEGU)
Rozpoczęła się ostatnia licytacja w letnią czerwcową noc przeprawą
zwycięskiej dotychczas Wielkiej Armii przez Niemen.A Stawka była wysoka.
Jeden z wielkich graczy musiał zwyciężyć albo ponieść klęskę.
ZAKOŃCZENIE
W roku 1813 wszystkie narody, które oddały Wielkiej Armii swe dzieci,
zdradziły „boga wojny” Wszystkie - oprócz „les dernieres fideles” („ostatni
wierni”) Polaków. |